Jaren geleden werd mijn vader geopereerd aan een hernia. Het ziekenhuisraampje waar hij achter lag, kan ik nog altijd precies aanwijzen. Samen met mama en mijn broertje stond ik na het bezoekuur naar dat raampje te zwaaien, ook al wisten we dat papa zijn bed nog lang niet uit kon. Sindsdien heb ik iets met ziekenhuisraampjes,…
This is not how it works in Holland
‘I take your ticket, of you have to pay thirtyfive euro’s. Do you hear me? You want pay thirtyfive euro’s?’ De conducteur bulderde nogal, in de nachttrein van Amsterdam naar Utrecht. De niet-blanke toerist keek hem verbijsterd achterna, toen hij met grote stappen en het ongestempelde kaartje de coupé verliet. ‘Wait’, riep de toerist zwakjes. Onmiddellijk…
In de wachtkamer
‘Zitten we allemaal te wachten op een fotootje?’, gilde de donkerharige mevrouw in het ontdekkingsreizigershesje toen ze de wachtkamer binnenkwam. ‘Ik ben net kloar’, lachte de grijzende man met de bollende buik en de stok naar mijn buurvrouw. ‘Je had je been gebroken hè?’, zei die. ‘Is het dan nou weer allemaal goed?’ ‘Dat zal…
De jeugd van tegenwoordig
Ik heb al uren plezier vandaag. De schilder van de achterburen staat namelijk al de hele middag luidkeels mee te zingen met zijn bespetterde draagbare radiootje en potdomme, wat heeft die man een lekkere stem. Okee, hij heeft 100% NL op staan, of een vergelijkbare zender met Nederlandstalige kutmuziek, maar toch, ook zijn vertolkingen van…
Vrouw & Fiets
Ik ben trots. Op mijn twee lieve vriendinnen Marijn en Nynke. Want die hebben samen een boek geschreven, dat ik steeds per ongeluk beschrijf als ‘Vouw & Fiets’. Daarmee veroveren ze langzaam de halve wereld, want het ligt hoog opgestapeld bij de Broese, ze waren er mee op de radio én gisteren gaven de dames…
Albert Heijn: opgelet
Gisteren kreeg ik ineens een visioen. Of een déja-vu, zo u wilt. Ik moest ineens verschrikkelijk denken aan de verzameling knijpbeestjes die ik vroeger had. Kent u ze nog? Van die pluizige beertjes, aapjes of andere diertjes, wiens armpjes een wit touw, een plank, het gordijn, de lampekamp of desnoods je neus in een houdgreep…
Blof. Of Bløg.
Ze was een jaar of 25. Haar haar was keurig opgestoken met twee bruine haarklemmen en ze droeg een keurige spijkerbroek van een damesmerk waar mijn moeder ook spijkerbroeken van draagt. Daarboven had ze een glanzend zwart truitje aan, dat haar net niet helemaal slanke postuur niet geheel tot zijn recht deed komen. Helemaal alleen stond…
Ben je geil, of draag je hakken?
‘Hee! Ben je geil?’, vroeg de hooguit achttienjarige jongen met bontkraag, gelhaar en sigaret me, terwijl ik hem voorbij liep op het station in Hilversum. Het was half één ‘s nachts. En ik droeg hoge hakken. Ik was niet geil, want ik kwam net van mijn werk. Dus dat vertelde ik hem ook. Waar ik naartoe ging,…
Lieve Kerstboom,
Er moet mij even iets van het hart. Ik zeg het maar ronduit: ik vind je een lelijke verrader. Een lelijke, dure verrader, om precies te zijn. Het begon al met je aanschaf, ergens halverwege december. Dat die zeer aangenaam was, lag niet aan jou, maar aan het sublieme kersterige sneeuwweer en aan mijn gezelschap,…
Techniek staat voor niks
Vroeger had je een heel leuk tekenfilmpje, The Jetsons. Volgens mij kwam het al uit de jaren 60, want mijn moeder kende het ook, maar het ging over een gezin in de toekomst. Vader, moeder en twee kinderen. Een beetje Flintstone-achtig, maar dan hun tijd ver vooruit. Vader Jetson ging met een soort vliegende schotel…