Neeltje Huirne
Freelance journalist. Ik maak de rubriek 'Update', interviews en achtergrondverhalen voor Ouders van Nu. Daarnaast ben ik bevoegd docent aan de School voor Journalistiek in Utrecht en leer eerstejaars schrijven. Hier vind je een deel van het werk dat ik maak.

Artikelen – in het Duits ja

Op dit moment zwoeg ik op een artikel over de overeenkomsten en verschillen tussen de AfD, de PVV en het Front National. Best pittig, zeker in het Duits. Het is vooral moeilijk in het Duits na te denken, terwijl eerst in het Nederlands schrijven en het dan vertalen weer zo’n gedoe is. En het onderwerp is ook niet bijzonder eenvoudig, vind ik. Maar hoe het...

Pasje

Ik kreeg vandaag een spannend pasje. Hiermee mag ik alle gebouwen van de Bondsdag in. Ik haalde het pasje op in een kantoortje dat er speciaal was voor de zogenaamde ‘Presse-akkreditierungen’. Dat kantoortje bestond uit twee kamers. In de linker kamer zat een geblondeerde dame met blauwe oogschaduw achter een bureau met plastic bloemen erop. Op haar deur stond ‘Presse-akkreditierung A-K’. Aan de overkant van...

Eerste werkweek in Berlijn

Eerste werkweek in Berlijn

We zijn er. Een week al zelfs. En ik zou eigenlijk elke dag een blogje moeten schrijven, want er is zoveel te vertellen. Want er is zoveel te zien. En ik heb al zoveel beleefd. Maar laat ik beginnen met het werk, want daarvoor ben ik tenslotte naar Berlijn gekomen. Maandagochtend 7 maart om 9u meldde ik me braaf op het Berlijnse kantoor van de...

Heimweh

Heimweh

De laatste dagen denk ik regelmatig dat het geen toeval kan zijn dat het woord ‘heimwee’ een Duitse oorsprong heeft. Ik vind het denk ik het mooiste Duitse woord dat er is. Het lijkt ook wel alsof het op het moment het enige Duitse woord is dat ik ken, hoewel ik er vele repeteer. Komende week begint namelijk de taalcursus ter voorbereiding op mijn periode...

Teilzeitarbeit

Teilzeitarbeit

We gaan dus naar Berlijn. In de lente. Hoe fijn is dat? Ik ben geselecteerd voor het Journalistenstipendium van het Duitslandinstituut en mag in dat kader twee maanden lang ervaring opdoen op een nieuwsredactie in Duitsland. Even was er sprake van dat ik naar Leipzig zou gaan, om te werken bij de radio, maar het lot was me goed gezind en dus wordt het mijn...

In de container

In de container

‘En, wat willen jullie met de placenta?’, vroeg de verloskundige vlak na de geboorte van onze dochter. Ik lag nog gelukzalig naar haar te kijken, maar werd door deze vraag onmiddellijk terug op aarde geworpen. Mijn geliefde en ik keken elkaar aan. Wat we met de placenta wilden? Eh…? Toen ik ruim tweeënhalf jaar geleden beviel van onze zoon, in het ziekenhuis, hoefde ik daar...

Met een artikel in Ouders van Nu

Met een artikel in Ouders van Nu

Kijk, zwanger zijn is gewoon niet altijd superleuk. Zo zit ik sinds deze week verplicht thuis, omdat onze aanstaande dochter heel even haast leek te krijgen. Gelukkig was het vals alarm, maar in het kader van better safe than sorry houd ik me nu koest. Gelukkig leverde mijn zwangerschap me tot nu toe ook heel leuke dingen op. Mijn verloskundigenpraktijk doet aan Centering Pregnancy, een...

Vaders, moeder en zieke kinderen

Vaders, moeder en zieke kinderen

Onze zoon heeft koorts. Niks ernstigs hoor, hij is de lightversie van zichzelf, met extra gloeiende wangen. Maar ik zag er vanochtend toch een beetje tegenop, om de hele dag een hangerige peuter te moeten vermaken. En dus vroeg ik de ervaringsdeskundigen op mijn favoriete oudernetwerk Twitter om tips om de dag door te komen. En dat leidde tot iets eh… interessants. Van de moeders...

Ik gá er iets mee doen

Ik gá er iets mee doen

Een tijdje geleden vond ik in de krochten van het internet een radioverslagje van mijzelf op een ingesneeuwd Utrecht Centraal. Ik deed dat niet slecht, vond ik en meende dat ik daar dringend iets mee zou moeten doen. En inmiddels is het al zover. Een beetje. Ik heb namelijk gesolliciteerd naar een plek in het Talentenklasje van de NOS. Dit jaar leren de ‘talenten’ de...

Het hobbelschaap en ander speelgoedleed

Het hobbelschaap en ander speelgoedleed

Het mag een wonder zijn dat ik de afgelopen twee jaar niet in het ziekenhuis lag met gebroken benen, armen, ellebogen en heupen. Of met een gebroken nek. Dat het bloederigste dat ik ooit opliep slechts een snee in mijn grote teen was, veroorzaakt door het pinnetje van een houten puzzelstuk. Maar ik had eigenlijk allang dodelijk gewond moeten zijn. Het is het ergst als...