Jagen, jagen, jagen op die bal Koppen, draaien, geef die bal een knal Hier en daar een pass een potje bier, een blokje kaas Nederland moet jagen, jagen jagen op de bal! Het carillion van de Domtoren speelt het al dagen en het geeft me elke keer een vrolijk gevoel. Maar vanochtend kreeg ik er de kriebels van. Jongens, vandaag maak ik de allereerste WK-finale...
Vanochtend fietste ik langs C&A en dan kijk ik altijd even of er iets leuks in de etalage hangt. Je weet tenslotte maar nooit. Leuk was het niet, wat ik zag hangen, maar wel iets eh… fascinerends: een heel rek vol witte harembroeken. Die ongelofelijk doorschijnen en na een halve dag totaal uitgelubberd zijn, D-kwaliteit. Op zijn hoogst. Waarschijnlijk kosten ze ook maar een eurootje...
‘Weet je wie hier woonde?’, vroeg mijn rijleraar me tien jaar geleden eens, toen hij me in een buitenwijk van een voor mij toen nog willekeurig dorp in de Achterhoek aan de kant van de weg stil liet staan. ‘Weet je het?’ Ik wist het niet. ‘Guus Hiddink!’, riep hij triomfantelijk. En hij kende hem persoonlijk. Na die ene keer liet hij me nog diverse...
Hooguit twee was ze en heel klein. Ze droeg een rood jurkje met witte stipjes, witte sokjes in blauwe sandaaltjes en had zacht bruin haar dat in een schattig krulletje over haar ronde bolletje viel. Ze zat in het kinderzitje van de winkelwagen, dat in de rij voor de kassa stond en riep. Om haar vader. ‘Papa?’, klonk het eerst nog zacht en aarzelend. ‘Papa…?’...
Een relletje, hedenochtend. Journalist Luuk Koelman heeft het AD voor de gek gehouden. De krant zocht voor het WK-Voetbal burgerjournalisten in de 32 deelnemende landen en dat leek Luuk wel wat. Hij verzon een leuke naam, photoshopte zichzelf naast een Japanse bruid en ging aan de slag. Onder het motto: ‘Burgerjournalistiek is: gewoon lekker schrijven wat je wilt, want wie doet je wat?’. En dus...
Zestien ben je en je keek er al je hele proefwerkweek naar uit. Vakantie op Terschelling. Met je vrienden. Zonder ouders, die schoorvoetend hun toestemming gaven. Want zij weten ook heus wel hoe laat het nu is. Bier en tieten, daar gaat het om. ’t Was wel een gedoe, met rugzak, slaapzak en traytjes bier in de trein. Twee keer overstappen, nog bijna in de...
Ik stond er nogal van te kijken, van de koopkrachtberekeningen die onderzoeksbureau Nyfer maakte in de Volkskrant van afgelopen zaterdag. Ik verbaasde me niet over het waarheidsgehalte van die cijfers -dat nogal laag leek te zijn-, maar over de zes modelgezinnen waarop Nyfer en de Volkskrant die berekeningen loslieten: het eenverdienende echtpaar in een huurhuis, het tweeverdienende echtpaar in een duurder huurhuis, het heel veel tweeverdienende echtpaar...
Naar Frankrijk ging ik. Met de trein. Ik ging dus niet met mijn rugzak, maar trok, uitermate stijlvol, een rood rolkoffertje achter me aan. Dat paste wel in de ambiance, leek mij zo. (Dat die rolkoffer eigenlijk een veredelde weekendtas op wieltjes is, besloot ik gemakshalve even te vergeten.) En toen zat ik ook nog eerste klas, in de Thalys. Diep weggedoken in een heerlijk...
