Een heugelijke dag vandaag: ik ben toegelaten tot het Pindakaasgenootschap, dat ijvert voor positieve beeldvorming over pindakaas en zijn talrijke toepassingen. Daar moest ik wel iets voor doen: Ik eet geen pindakaas Ik eet nooit pindakaas. Van pindakaas word je namelijk dik. Dat heb ik al vroeg in mijn oren geknoopt. Vroeger moet er bij ons thuis wel pindakaas op het ‘zoetdienblaadje’ hebben gestaan, maar...
Met Tuiten heette mijn favoriete bandje van vroeger. Met daarin vrienden, al dan niet van vroeger. Ze heetten misschien wel zo omdat zanger Danibal graag op een theepot blies. Of misschien ook wel omdat hun liedjes zo mooi waren dat je er tranen met tuiten van moest huilen. Ofzo. Maar de naam Met Tuiten klonk maar weinig internationaal. Dat moest anders, voor het geval de...
Hij ging zingen voor zijn bruid, onze stoere bruidegom. Verplicht hoor, zijn schoonvader zette hem achter de microfoon. Hij keek er de eerste paar minuten zichtbaar ongelukkig bij. Toen zag hij dat we allemaal moesten huilen en brak zijn glimlach door. Zo is ‘ie dan ook wel weer.
Pete and the Pirates zaten in mijn busje. Ik reed ze op Into The Great Wide Open van de watertaxi naar hun hotel. Pete and the Pirates zijn hippe Britse gastjes. Jong nog ook. En leuk. Ze stapten aan wal en waren door het dolle heen: ‘We hebben zeehonden gezien! We hebben zeehonden gezien!’ De volgende middag zouden ze optreden op het festival. Dat leverde...
Echt heel erg mooi waren ze niet. Gouden lage laarsjes met enorme nepedelstenen aan de zijkant. De oorspronkelijke 70 euro had ik er nevernooitniet voor gegeven. Maar nu kostten ze nog maar een tientje. En in dat soort gevallen wordt het kooplustige beest in mij wakker. Tien euro! Da’s toch niks? Dan heb ik wel een paar vet gave gouden laarsjes met best wel coole...
Conny Stuart is dood. Dat is een zangeres van heel erg lang geleden. Zij zingt mijn lievelingsliedje, waarbij ik net zo’n warm gevoel krijg als bij mijn verzameling Witte Raven-pockets. God, soms wou ik echt dat er tijdmachines bestonden, dan kon ik ook een keurig Haags meisje in de jaren vijftig zijn. En zou ik op de laatste bladzijde eigenlijk mijn verstandige doch frisse student...
Ik probeerde me voor te stellen hoe dat nou zou zijn, dobberend op zee, met om je heen niets anders dan de woelige baren en de horizon. Of zie je dan vier horizonnen? En dan zou ik daar liggen in het net onder de boegspriet, met een boekje en een zonnebril, terwijl aan dek vijftig matrozen in witte pakjes en blauwe kragen met die robuuste...
Ik ben een Twitteraar. Leuk, onderhoudend en soms ook interessant is dat. Maar blijkbaar zijn de Twitterincidenten van @cornaldm en @pauldeleeuw, en de bijbehorende horrornieuwsberichten mij niet in de koude kleren gaan zitten. Twitter achtervolgt mij in mijn dromen. Het ging als volgt: Ik woonde in Utrecht, gewoon, zoals ik dat nu ook doe. Alleen had ik ook een huis in Groningen. Daar heb ik...
Ik hou van van Eljero Elia. Ik zeg het maar eerlijk: ik vind hem schattig, met van die lieve kroeshaartjes en prachtige donkere ogen. Daarnaast is hij natuurlijk een superaanvaller en wil hij nog weleens een kansje krijgen als het Bert van Marwijk behaagt hem in de allerlaatste minuut op te stellen. En hij voetbalt bij Twente voetbalde bij Twente. Mijn cluppie, mag ik wel zeggen,...
