Rokjesdag

Laat ik voorop stellen: het is nog lang geen Rokjesdag. Rokjesdag is het pas in april of mei, als er al een flink aantal mooie dagen achter de rug zijn, die steeds nét te koud waren voor blote benen. Blote armen, okee, maar de broek of de panty uit… daar is wat meer voor nodig dan 17 graden en wat zon.

Rokjesdag is een uitvinding van Volkskrant-columnist Martin Bril. Nadat hij jaren geleden het begin van de zomer inluidde met een vurige column over de schoonheid van blote, doch witte, damesbenen onder een wapperende rok op een fiets, die als bij toverslag verschenen, is het een jaarlijks terugkerend evenement geweest.

En nu is Martin Bril dood. Rokjesdag is niet meer. Ik begon dit stukje dan ook met de gedachte een pleidooi te houden voor de afschaffing van Rokjesdag. Want wie moet Rokjesdag nu inluiden? Dat kan en mag niemand anders zijn dan Martin. ’t Zou dansen op zijn graf betekenen als Bert Wagendorp ineens zou roepen om Rokjesdag. Of Aaf Brandt Corstius, vanaf 28 maart immers Volkskrants nieuwe columniste, die toch best wat Brilliaanse trekjes heeft.

Maar wat zouden we moeten zonder Rokjesdag? bedenk ik me nu. Dan is de zomer niet begonnen en is Martin Bril niet herdacht. Daar gaat het tenslotte om. Laten we daarom Rokjesdag omvormen tot Martin Bril Memorial Day. En nu nog even bedenken wie hem mag aankondigen.