Ik ben trots. Op mijn twee lieve vriendinnen Marijn en Nynke. Want die hebben samen een boek geschreven, dat ik steeds per ongeluk beschrijf als ‘Vouw & Fiets’. Daarmee veroveren ze langzaam de halve wereld, want het ligt hoog opgestapeld bij de Broese, ze waren er mee op de radio én gisteren gaven de dames en hun schaamlippen acte de présence bij Paul de Leeuw....
Ik kom al zes zondagen niet meer buiten. Nu zat ik ook al elke maandag aan de bank vastgeplakt, dus in die zin is het maar goed dat Grey’s Anatomy alweer een tijdje niet uitgezonden wordt. Kan ik m’n vrienden ook weer eens zien. Enfin, de zondag is voor Boer Zoekt Vrouw. En daarna voor Het Spaanse Schaep. Maar toch vooral voor die arme boeren...
En dan wil ik meteen even van de gelegenheid gebruik maken om Jaap te pluggen. Ik moet (bijna) elke dag (hard) lachen om zijn heerlijke stukjes op ‘I’m like: Oh my God’. Doen jullie dat nu dus ook maar.
Een fractie van een seconde duurde het, voor violiste Janine Jansen volledig was opgegaan in de muziek van het philharmonisch concert waarmee ze het vioolconcert van Beethoven opnam. Het geluid had weggedraaid kunnen worden, Janines oogopslag en lichaamsbeweging maakte de muziek hoorbaar. Ze wiegde zachtjes van links naar rechts, van voor naar achter, gooide haar hoofd in haar nek bij een crescendo en bewoog haar...
Nu dan toch eindelijk. Ik heb ‘Millenium. Mannen die vrouwen haten’, van Stieg Larsson uit. Het boek dat heel Nederland aan de bank gekluisterd hield, en later aan de bioscoopstoel. De nieuwe Dan Brown, maar dan op thrillergebied. Ik vond het een lijdensweg, de eerste 200 pagina’s. Waarom werd hier zo lyrisch over gedaan? Wat maakte dit boek beter dan al het werk van Karen...
Ik ben een heel net meisje. Ik hou helemaal niet van kruimels op de vloer, vlekken op de bank en stapels verstofte post op tafel. Maar helaas is de realiteit heel anders en blijk ik vooral een heel net meisje in mijn hoofd. En in mijn dromen. Want mijn huis is een puinzooi. En tijd om het op te ruimen heb ik zogenaamd niet. Laat...
Ik wou dat ik Nynke DeJ was. Die schrijft namelijk nog veel leukere stukjes dan ik. Foto: Viva.nl
Nieuw! Muzkuz! Een te gek weblog over vergeten muziek en rariteiten uit de grotten van de muziekindustrie. Geen specifieke stijl, periode, act of artiest staat centraal en geen enkel genre speelt de hoofdrol. Alles wat anti-hip is, of misschien daardoor wel über-hip. Van belachelijke covers naar vergeten subsubgenres tot onbegrijpelijk experimentele muziek. En tegelijkertijd is het een poging iets meer structuur aan te brengen in...
Ik doe dus mee aan iets voor het goede doel. Eerst haalde ik er mijn neus voor op (weer iets waarvoor je uitgenodigd wordt, nog meer sociaal doen op internet, een betere wereld, schmetere wereld), maar nu vind ik het echt leuk. Je hebt je eigen boom (hier boven staat de mijne), daar komen al je vrienden in te hangen en je doet allemaal opdrachten...
