Onze zoon heeft koorts. Niks ernstigs hoor, hij is de lightversie van zichzelf, met extra gloeiende wangen. Maar ik zag er vanochtend toch een beetje tegenop, om de hele dag een hangerige peuter te moeten vermaken. En dus vroeg ik de ervaringsdeskundigen op mijn favoriete oudernetwerk Twitter om tips om de dag door te komen.
En dat leidde tot iets eh… interessants. Van de moeders in mijn tijdlijn kreeg ik antwoorden die ik zelf ook zou geven: van lekker met een dekentje op de bank tot heel lang samen onder een hete douche. Van boekjes lezen tot sprookjes luisteren. Van lekkere dingen eten tot liedjes zingen. En wat de moeders vooral adviseerden: heel veel kroelen en knuffelen. Want dat helpt immers het allerbest als je ziek bent.
Maar er waren ook betrokken vaders die een duit in het zakje deden. En hun tips waren toch van een heel ander kaliber. Ze hadden bovendien allemaal een stekker of een knop. De papa’s adviseerden de iPad, de televisie, de dvd-speler of de laptop. Het was vaak ook het enige woord in hun replytweet. Filmpjes kijken dus en verder niet moeilijk doen.
Bijzonder hè?
Ik vond het natuurlijk heel stomme tips. Zo fantasieloos en kort door de bocht. En zo niet betrokken ook. Verschrikkelijk mannelijk vooral. Het is waar veel werkende moeders op papadag bang voor zijn: dat ‘ie ze alleen maar achter een apparaat laat zitten. Nou, hier had je het bewijs. Dat ging ik natuurlijk heel anders doen. En googelde vast op dingen die we konden maken met lege closetrollen.
Inmiddels is het bijna vijf uur. We zagen Bob de Bouwer, Pim en Pom, Muis, tien seconden van de Teletubbies, heel veel kinderliedjes en we klikten ons suf op de website van Sesamstraat. Ondertussen breide ik aan een vest voor zijn nieuwe babybroer of –zus en aten we rijstwafels met chocopasta. En een ijsje. Closetrollen? ‘Nee, wil niet.’
Dus nu ga ik koken en kijkt T. nog even verder. Naar Nijntje.
Die vaders doen het toch zo slecht nog niet.
