Afgelopen vrijdag, toen ik bruinverbrand en met verwaaid haar terugkwam van Oerol, was ik erg trots op mezelf. Ik ben namelijk een grote verliezer, raak altijd alles kwijt en vergeet, als ik niet oppas, mijn eigen hoofd nog eens mee te nemen. Toch stapte ik in Groningen uit de trein zonder ook maar één van mijn bezittingen verloren te zijn. Okee, ik heb dan wel heel Oerol mijn tanden gepoetst met de borstel van Maartje, omdat ik al na één dag de mijne kwijt was, maar ik vond ‘m weer toen ik mijn tas ging inpakken, dus dat telt niet. Vrij trots schuifelde ik vrijdag dus met enorme rugzak en vrij grote schoudertas over het perron naar de bussen, want hoewel ik maar een klein eindje hoefde, voelde ik weing behoefte 25 kilo door de binnenstad van Groningen te torsen. Ik stapte in lijn drie richting Lewenborg, die om 16.52 u vertrok en verliet de bus drie haltes verderop in de Oosterstraat. Steegje door, hoek om en ik was thuis. Rugzak af, diepe zucht, kopje thee en tijd voor het eerste telefoontje.
Mijn telefoon zat in mijn schoudertas, mét zijn oplader en koptelefoon, alleen was mijn tas er niet. Ik zag ‘m nergens. Toch had ik ‘m een paar minuten daarvoor nog, want ik heb mijn OV laten zien aan de buschauffeur, ik weet nog dat ik mijn portemonnee terugstopte in mijn tas en toen verzuchtte dat ik nooit meer zoveel troep mee mag nemen, en ik heb ook nog mijn sleutels uit het voorvak gehaald, want ik stond immers binnen. Maar waar was mijn tas? Niet in mijn kamer, niet op de gang, niet in de keuken en zelfs niet in de badkamer. Heel gek. Diep verslagen zeeg ik neer op mijn bed. Wéér niet gelukt! Wéér een tas verloren. En waarschijnlijk krijg ik ‘m wéér niet terug.
Op het station, waar ik ruim een uur verbleef, hadden ze niks gevonden. De klantenservice van Arriva, waar ik een uitgebreide beschrijving van mijn tas heb achtergelaten, heeft tot op heden ook nog niks van zich laten horen. (Piepklein detail: toen ik zaterdags belde werd mij te verstaan gegeven dat mijn tas best gevonden had kunnen zijn, maar dat ze me daarover niet zouden bellen, want het was weekend en dan werden er geen klanten gebeld. Klantvriendelijk, nietwaar?) De politie weet ook van de vermissing op alle mogelijke manieren, maar ook zij hebben niets gevonden.
Dus daarom nu een dringende oproep aan de grote hoeveelheid lezers van mijn blog: ik ben mijn tas kwijt en ik wil hem heel graag terug. Er kunnen twee oorzaken voor de vermissing zijn:
a. Ik heb hem in bus drie naar Lewenborg van 16.52u laten staan.
b. Ik heb hem met het openen van de voordeur op de stoep achter gelaten. Het is dom, maar zou zomaar kunnen.
Zo ziet mijn tas eruit: donkergroen-blauwig, van katoen, van het merk Divided (da’s van H&M), met ritssluiting en er zaten een kleiner vak met drukknoop en een nog kleiner vakje met een gewone knoop op de voorkant. De schouderband zat vast met van die keycord-sluitingen. Je weet wel, van die haken die je in moet drukken om je sleutels eraan te kunnen hangen.
Dit zat er (globaal) in mij tas:
- mijn witte portemonnee met rode cirkels. Daarin zaten onder andere mijn OV, mijn rijbewijs, mijn collegekaart, zowel van UU als RUG, een pasje van de videotheek en de sportschool, mijn bewijs van inschrijving van de UU en, niet te vergeten ruim 40 euro.
- mijn Sony-Ericsson walkmantelefoon, die oranjewitte die iedereen heeft, mét oplader en koptelefoon er netjes bij
- mijn felblauwe aantekeningenboek, met daarin onder andere een plaatje van een mooie man en een heleboel aantekeningen over A.J.P. van Domburg en over Agee en Evans.
- het boek ‘Van idool tot …?’ van Jan Haasbroek
- het boek ‘Huppeldepup (?) van Marion de Greef, een ouderwetse Witte Ravenpocket
- een beursje van plastic met olifantjes en andere kinderbeestjes erop
- een roze vest van de H&M
- een Oerolmedewerkerspas aan een roze-groene keycord
- een Oerolkeycord in de verpakkingeen heleboel afgescheurde Oerolkaartjes
- pennen
- mascara
- en allerhande troepjes die je zoal in je tas meesleurt
Wil de eerlijke vinder zich alstublieft bij mij melden? Want morgen zal ik eens een ljstje publiceren van alle extra kosten die dit geintje mij oplevert! Wist je dat je bij de Gemeente Groningen 31,80 euro aan vermissingskosten moet betalen voor een nieuwe rijbewijs, bovenop het standaardbedrag van 48,90? En dat een nieuwe simkaart ook twintig euro kost? Volgens mij is een OV wel 35 euro… We zullen zien, maar eerst:
IK WIL MIJN TAS TERUG! IK WIL MIJN TAS TERUG!
2 Reacties