Ik haat katten

Net op het nieuws: ‘Jagers schieten huiskatten dood, die in het wild leven en daar dus het ecosysteem in de war gooien.’

Mijn eerste reactie: ‘Ah. Mooi.’

Gisteren op Facebook: Een hele reeks foto’s van katten in alle soorten en maten, voornamelijk norskijkende en langharige.

Mijn eerste reactie: ‘Gatverdamme’.

Afgelopen weekend: De kat van de buren springt bij mij op schoot.

Mijn eerste reactie: ‘Rot op, kutbeest.’

Ik heb echter inmiddels enig bezwaar tegen mijn kattenhaat. Eigenlijk vind ik het heel erg dat ik mijn schouders ophaal bij het bericht dat mensen katten DOOD schieten. Dat ik walg van fotogalerijen vol katten. Dat zijn namelijk best onaardige reacties, en ik wil helemaal niet onaardig zijn. Bovendien voel ik me ook echt een beetje schuldig ten opzichte van die onschuldige katten. Waarom denk ik zo wreed over ze?

Want het is soms namelijk ook best leuk, een kat op schoot. Lekker warm, en gezellig, zeker als ze gaat spinnen.

Maar dat ik dan weer een plaatje van een kat moest zoeken voor bovenaan deze blog: gatverdamme.