Bank(stel)

1bank de; v(m) -en 1 zitmeubel voor meer dan één persoon

bank·stel het; o -len bank met bijbehorende fauteuil(s)

Mijn Facebookvriend H. heeft een kat. Blijkbaar heeft die kat de onstuitbare behoefte om op de bank te gaan liggen. En dat geeft natuurlijk viezigheid. Witte kattenharen op een rode bank, ik zou er ook niet voor gaan. Daarom legde H. een grandfoulard op de bank, om hem te beschermen voor de kat. Volgens de laatste berichten werkt dat ook niet, want kat vindt niks leukers dan zich helemaal in die doek wikkelen. Ik zou dat ook doen, als ik die kat was. Had je me maar niet in huis moeten nemen.

Eén en andere resulteerde in een lollige foto op Twitter en Facebook van de kat in een witte doek op een rode bank. Net een baby’tje en heus erg schattig. Alleen nu het onderschrift: ‘Het bankstel afdekken helpt dus niet echt…’

Oei.

Daar kreeg ik me toch even een potje uitslag over mijn hele lichaam. Kennen jullie nog mensen die ‘bankstel’ zeggen? Behalve je oma, of tante Tiny van de overkant als ze het over haar eikenhouten meubilair met leren kussens heeft waarmee de veel te kleine woonkamer helemaal vol staat? Aan dat soort dingen denk ik ook, als ik het woord ‘bankstel’ hoor. Niet aan leuke rode zitexemplaren met een witte doek erover waar een kat op ligt. Ik geloof ook nooit dat H. daar bijpassende fauteuils bij heeft. Dus H., doe niet zo ouderwets en noem je bankstel gewoon bank, zoals wij allemaal. Want dat moet ook van Van Dale.