Mijn huis is niet leuk. Mijn huis is kaal, ongezellig en niet in de juiste kleuren. Al maanden pieker en peins ik hoe ik mijn huis met niet al te veel gedoe en vooral niet teveel geld zo kan krijgen dat ik er gelukkig mee ben. Wit en strak, maar mét frivole details. Af en toe ergens een pittig kleurtje en vooral heel erg alsof mijn kamer zo uit de VT Wonen is gestapt.
Zojuist, om acht minuten voor twaalf, hield ik het niet meer. Ik moest en zou gaan schuiven. Alles moest op de plek die ik al een tijdje in mijn hoofd had. En dat betekende: grenen kast leeg (een grenen kast? Wie heeft er tegenwoordig nog een grenen kast!? Ik wil hem wit schilderen!), doekjes eronder en schuiven maar. Naar de overkant. Witte bank (een witte bank? Wie heeft er tegenwoordig nog een witte bank!?) onder het raam en toen ging ik heel even zitten, want zweterig en buiten adem, en toen zag ik meteen al dat het spuuglelijk was. En iets beters kon ik niet bedenken.
En nu staat alles dus weer op de oude plek. Alles slordiger. Want ineens zijn snoeren niet meer weggewerkt en heb ik een hoop stof verschoven. Ik wil een stylist voor mijn verjaardag!
