Tranentrekker
Ik moet soms zomaar huilen van oude opaatjes op een bankje. Of van zielige jongetjes die gepest worden en toch op een podium staan:
Ik moet soms zomaar huilen van oude opaatjes op een bankje. Of van zielige jongetjes die gepest worden en toch op een podium staan:
Remco Campert schreef eens een ode aan zijn jas en Rutger Kopland dichtte over jonge sla in september. De gewoonste dingen kunnen voer voor dichters zijn. Daarom was het thema van de Gedichtendag 2008, gisteren, dan ook ‘Dingen in de poëzie’. Een van de coolste poëzieactiviteiten vond plaats op het Centraal Station in Utrecht. Daar onthulden twaalf dichters, onder wie Neeltje Maria Min, Ingmar Heytze...
Ze staan overal, per thema gerangschikt. In de vensterbank bij de tafel staan rechts de mini-kerststalletjes uit Latijns Amerika. Jozef en Maria met het kind, verscholen in een kalebas, een aardewerken vaasje, een houten kistje, een luciferdoosje, allemaal bont beschilderd in de prachtigste kleuren. Soms zijn er herders, wijzen en schaapjes bij, maar in de meeste stalletjes staan alleen een hele kleine Maria en een...
Dit is Lieke. En Lieke is te gek. Want er is niemand die zo mooi kan schrijven als Lieke. Dus leescht haar allen!
Had ik eigenlijk al wel eens verteld dat ik ooit in hetzelfde bed heb geslapen als Ferry Somogyi? Helaas lag de beste mooie man er zelf op dat moment niet in, maar sliep hij een aantal weken daarvoor nog op hetzelfde kussen als ik tijdens die zomervakantie in dat huisje in Frankrijk van vrienden van zijn vader. Heerlijk was dat. En nu komt ie weer...
Vrijdag ga ik weer naar Oerol. Het allerfijnste, allermooiste festival dat ik ken. Heel Terschelling is één groot podium! Theatergroepen staan te spelen op het strand, in de duinen, midden op het fietspad of in de achtertuin van eilandbewoners. Of in de manege, of in een weiland, of ergens in een gammel schuurtje. Om drie uur ’s nachts, als de zon opkomt, in de verzengende...