ROTTERDAM – De helft van de Nederlanders mist draadjesvlees. Het suddervlees staat boven aan de lijst van gerechten van vroeger die we missen. Op nummer twee staat stamppot, gevolgd door ouderwetse groenten, stoofgerechten en zelfgemaakte appelmoes.
Blue Band liet ter gelegenheid van het uitkomen van een nieuw basiskookboek onderzoek doen onder 750 mannen en vrouwen die regelmatig koken. Hulp bij het koken is nog altijd welkom. Eén op de drie belt daarvoor zijn of haar moeder, zelfs de helft van de ervaren koks (met 10 tot 30 jaar kookervaring) weet zijn moeder te vinden voor kooktips.
Da’s toch grappig. We zetten ons met zijn allen af tegen de Hollandse pot (want dat is zo smakeloos en ouderwets) door pannen vol ingewikkelde pastasauzen te maken en schalen vol spannende sushi’s te rollen, maar nu missen we mama’s draadjesvlees!
Ik hou ook erg van draadjesvlees. Vooral als mijn vader het maakt. Lekker met dikke jus en een uitje. En dan met rode bietjes en kruimige aardappelen. Ik heb alleen zelf nog draadjesvlees nooit gemaakt. Ik zou niet eens weten hoe dat moet. Nu ik erover nadenk: vlees braden komt überhaupt niet in mijn curricilum cocae voor. Gehakt rullen doe ik nog weleens, net als het bakken van wat blokjes kip, maar echt braden met een grote klont roomboter in zo’n glimmende zwarte braadpan… nee. Het kost zoveel tijd hè? Voor je aan tafel kan ben je minimaal een half uur verder. Om over de afwas maar te zwijgen. Bovendien levert braden jus op en ik heb geen juskom. En wederom: hoe maak je een echte jus? En bij jus horen gekookte aardappelen en die eet ik nooit, want die moet je schillen en 20 minuten koken. Ook dat duurt te lang.
Dus grijp ik maar weer naar een Knorr-pak met Kip Biri Biri , Taka Tuka of Oempaloempa. Draadjesvlees, erwtensoep en gehaktballen met een korstje eet ik alleen nog maar bij mama thuis. En daar zit ik dan in de trein al op te hopen…
Hier kun je trouwens een heerlijk recept voor ouderwets draadjesvlees vinden, van de enige echte Pierre Wind. Het is heel makkelijk, zegt hij…
