Van de supermarkt op weg naar huis, zag ik gisteren een toppunt van integratie: een Marokkaans of Turks echtpaar, op dezelfde Gazelle-fiets, met dezelfde fietstassen. Beide een kind voorop, op zijn stuur zat ook nog een kilometerteller. Achter haar fiets hing een oerhollandse fietskar met een geel en rood dekzeil, waarin twee bruinbekrulde kindertjes vrolijk zaten te zwaaien. Ik zwaaide nog vrolijker terug.
