Wij kennen Toon Tellegen eigenlijk vooral van zijn lieve en filosofische dierenverhaaltjes en van zijn kinderboeken. Maar Toon Tellegen kan ook heel mooie grotemensengedichten schrijven. Lees maar:
Waar zullen wij afscheid nemen?
In de regen
Zullen wij schuilen?
Nee!
Hoe zullen wij ons voelen?
Ziek, vals en verlegen.
Wat zullen wij zeggen?
Wij zullen het niet weten.
Wat zullen wij denken?
Was het maar gisteren, morgen of nooit.
Zal een van ons gelijk hebben?
Geen van ons zal gelijk hebben.
Zullen wij elk een andere kant op gaan?
Wij zullen elk een andere kant op gaan.
Zullen wij omkijken?
Een van ons zal omkijken. Stilstaan, aarzelen en omkijken
Zo spraken ze tegen elkaar, telkens weer
opnieuw.
Maar zij vroegen nimmer wie. Wie
zou omkijken. Wie.
Uit: Mijn winter van Toon Tellegen, Querido (Amsterdam) 1987.
