Knip knap, zegt de schaar

De kerst komt eraan (eigenlijk heb ik een hekel aan de uitdrukking: de kerst, of de kerstdagen. Het is gewoon Kerstmis!) en dat betekent toch nieuwe kleren en een nieuw kapsel. Ik vind namelijk niks zo heerlijk dan me op Eerste Kerstdag ’s ochtends helemaal op te tuigen als ging ik naar een gala, om dan beschilderd en fris riekend aan het kerstontbijt te verschijnen, ook al weet ik drommels goed dat weinig meer mensen dan mijn familie en een eventuele voorbijganger tijdens het jaarlijkse kerst-blokje-om me zullen zien. Maar goed, dat weerhoudt mij er toch niet van een mooie jurk te kopen voor de kerst, een een bezoekje aan de kapper te brengen. Helaas gaat één en ander dit jaar wat moeizamer. De kerstjurken zijn duur. En de kapper ook. En bovendien weet ik niet wat ik met mijn haar moet doen. Het is nu bruin, maar eigenlijk ben ik blond en als ik er een stukje af ga knippen, zie je m’n uitgroei ineens zo goed. En bovendien is mijn haar eindelijk bijna lang, en daar wacht ik tenslotte al mijn hele leven op. Ga dan niet naar de kapper, is een veelgehoord geluid om mij heen. Maar niet gaan is natuurlijk geen optie, want hela! Het is Kerst!

Wat is het leven soms ingewikkeld… Ik ga maar eens een kerstboom kopen.