‘Goedemiddag mevrouw’, zei de net-niet-helemaal-goed-Nederlands-sprekende minisupermarkthouder aan de Amsterdamse Oude Hoogstraat opgetogen toen ik binnenkwam. In zijn etalage stonden glanzende pruimen en bakjes enorme bramen en die hadden mij naar binnen gelokt op de zoveelste winterse dag waarop ik snakte naar de lente. Nu weet ik heus wel dat je geen zomerfruit moet eten in de winter -die Galiameloen van vorige week smaakte ook al...
Ze vonden het maar wat raar, mijn medepassagiers, dat ik hardop zat te lachen in de trein. Ik las echter ‘De Dunne ik@nrc.nl (er bestaat ook een dikke), waarin willekeurige mensen in nrc.next of NRC Handelsblad in 120 woorden vertellen over ‘een opvallende gebeurtenis uit hun leven. Klein en groot leed, werk, inburgering, vakantie (klein)kinderen, ouders, zwervers, alle dagelijkse dingen worden vaak op heel geestige wijze...
Ik wil een iPad! Het alles in één-apparaat (e-reader, internetter, mp3-speler en filmafdraaier… nu moest ‘ie ook nog kunnen bellen) is precies het ding waar ik vroeger als kind over fantaseerde. Als ik bij een oom of tante een film keek en we ineens naar huis moesten. Of gewoon, als ik aan de toekomst dacht. Zo’n apparaat, dat alles kan, dat zou d’r wel nooit...
Ik ben geenszins een moeilijke eter. Toen ik drie maanden was, moesten mijn ouders mijn flesjes aan aanlengen met water, omdat ik veel te dik werd. Als kind lustte ik alles, behalve groene kool, maar toen mijn moeder me vertelde dat dat eigenlijk ‘kaboutertjeskool’ heette, stopte ik het vol liefde in mijn mond. Net als de spruitjes waar mama rozijnen doorheen deed en de koolrabi,...
‘Dit hier is een jurkje dat ik droeg tijdens een gala van mijn werk en eh…’‘Jaaaah, die wil ik!’‘Ik wil hem ook!’‘Waarom doe je die in godsnaam weg!?‘Iemand nog thee?’‘Is dit leuk?’ ‘Hij trekt een beetje aan de achterkant, zie je dat?’‘Jezus, ik lijk wel een corpswijf in dit ding!’‘Nee man, hij staat je juist hartstikke leuk!’‘Mag ik ‘m eens?’‘Iemand nog appeltaart?’‘Nou, ik ga even...
Nog maar een kleine maand, en dan zou het zomaar weer eens zo’n dag kunnen zijn… http://neeltjeschrijft.blogspot.com/2008/02/zon-dag.html
Het leek wel Pakjesavond op de VLDJ-straat vanochtend. De bel ging -keihard- en toen ging de bel beneden en daarna die van nog een verdieping lager en toen ik naar beneden holde, stiekem heel bang zijnd dat er weer zo’n vervelende Jehova’s getuige met zijn voet tussen mijn deur zou stappen, bleek er een bruine meneer aan de deur te staan. Met een muts op...
Om mij heen klinkt niets anders dan gejeremieer. Men vindt het te koud en men vindt het te glibberig. Men houdt niet van een goede winter. Vriendin M. kan niet goed trainen, vriend H. zal het nooit hardop zeggen, maar is bang dat ‘ie valt met de fiets en collega R. roept net iets te vaak dat ‘ie binnenkort naar Suriname vertrekt, al gaat ‘ie...
Hij staat zijn haar te doen voor de spiegel. Hij doet er lang over; met uiterste precisie legt hij elk haartje op de juiste plaats, met behulp van een grote pot gele gel. Zij trekt ondertussen de gordijnen beter open en geeft de planten water. Plots draait hij zich om. Zijn mond beweegt en zijn armen zetten zijn onhoorbare woorden kracht bij. Zij kijkt beteuterd,...
Ik had gewoon niet zoveel animo voor Oud&Nieuw dit jaar. Het was zelfs zo erg dat ik op woensdag vriend H. belde met de mededeling: zeg maar waar ik morgen om 20 uur moet zijn en wat ik mee moet nemen. In eerste instantie dacht ik dat mijn desinteresse voortkwam uit het feit dat al mijn meest naaste vriendinnen de benen hadden genomen naar een...
