Zo. Daar ben ik weer. Oerol was heerlijk, waarover later meer. Vandaag is er iets spectaculairs gebeurd. In het kader van ik-moet-aan-mijn-scriptie-maar-heb-eerst-nog-belangrijker-dingen-te-doen, ben ik vandaag bezig met het uitmesten van mijn kast. Hemdjes bij hemdjes, korte mouwen bij korte mouwen en lange bij lange en ook nog allemaal op kleur. Broeken gevouwen, rokjes en jurken aan een knaapje en beddengoed op een keurige stapel achterin...
De Christenunie sprak er schande van: het levensgrote reclamedoek met een schaarsgeklede dame aan een gevel in het centrum van Utrecht. Kan iemand mij vertellen waarom niemand dan moeilijk doet over deze naakte man (x 2!) in datzelfde centrum? Ik kan hem godbetert recht in zijn kruis kijken!
Lieve Heer, Op zich vind ik het slim van U dat U hooikoorts hebt uitgevonden. Zo zijn wij van mei tot en met juli verzekerd van zomer. Maar U let op het moment niet op. Ik heb gisteren tientallen keren drie keer achter elkaar geniest en vandaag ook alweer een keer of zes, maar het regent. Hoe zit dat? Liefs van Neeltje
Gisteren ging ik eindelijk mijn fiets ophalen, die vorige week dinsdag al klaar was, maar toen was de fietsenmaker ineens op vakantie. Ik was voornemens de fietsenmaker eens goed de waarheid te vertellen. Ik zat tenslotte twee weken buiten mijn schuld zonder fiets. Daarom heb ik een buskaart moeten kopen à la raison van zes euro tachtig en bovendien moet ik naar de pedicure wegens...
Het was tien uur ’s avonds. Het was donker en het regende en mijn ketting ging eraf. Diepe zucht. Stoer als ik ben, keerde ik in één beweging mijn fiets op zijn kop en begon te peuteren. Binnen drie minuten zat er vet in mijn broek, liep er een zwarte streep over mijn voorhoofd en zagen mijn handen eruit alsof ik vijfentwintig jaar opgesloten had...
Net als Rode Hond, die mij deze ochtend weer hevig inspireerde, sta ik ook regelmatig te trappelen van ongeduld in de rij bij de kaartjesautomaat op het station. Vooral ’s ochtends als alle forenzen een kaartje moeten hebben, maar ook alle bejaarden op weg naar hun dochter in Hendrik-Ido-Ambacht, en alle huisvrouwen die gezellig een dagje gaan winkelen in de wereldstad Amsterdam (‘Hou je tas...
IJverig stond ik prijsplakkertjes op gestreepte tafelkleden te plakken, achter de kassa van de heerlijkst ruikende winkel van Nederland, Dille en Kamille. Ik had net zestig vergieten uitgepakt en kaartjes geschreven met daarop alle soorten geuroliën die wij verkopen. Buiten stonden narcisjes te wuiven in de natte sneeuw en tilde een klant een olijfboompje in een zinken emmertje naar binnen. Uiterst geconcentreerd was ik bezig,...
En dat allemaal op één dag: http://www.sapsite.nl/artikel.php?item=2227 http://www.tivoli.nl, kijk bij het Nieuws, rechtsbovenin http://www.depers.nl
Primeur! Voor de allereerste keer staat een door mij geschreven tekst afgedrukt in een landelijk medium! Jawel! Mijn column ‘Uno pranzo italiano’, ooit geschreven voor www.sapsite.nl (misschien moet ik dat niet zeggen op het gevaar af dat ik de boekenbon ter waarde van 25 euro niet ontvang), staat op pagina 14 van De Pers. Een heleboel mensen in en om het openbaar vervoer zullen dus...
Dames en heren, ik heb even geen zin. In niks. En dat terwijl ik toch iets wilde schrijven over de Wegwijs Reformatorische Familiebeurs. Dat moet dan maar een andere keer. Want ik wil nu even de rest van de week met mijn hoofd onder de dekens liggen. En dan kom ik later wel weer ‘ns terug. Fris en fruitig. Dat dan weer wel.
