Hij staat zijn haar te doen voor de spiegel. Hij doet er lang over; met uiterste precisie legt hij elk haartje op de juiste plaats, met behulp van een grote pot gele gel. Zij trekt ondertussen de gordijnen beter open en geeft de planten water. Plots draait hij zich om. Zijn mond beweegt en zijn armen zetten zijn onhoorbare woorden kracht bij. Zij kijkt beteuterd, roept iets terug, gooit haar blonde haar over haar schouder en gaat onverstoorbaar door met de gieter.
Als ik even later weer kijk, zijn ze allebei weg.
Haar gordijnen zijn groen en haar ouderwetse stoelen hebben een witte zitting. Op haar tafel ligt een grote stapel post. Ze gaat zitten en kijkt bedenkelijk. Sorteren maar. Administratie doen is duidelijk haar hobby niet.
Hij heeft een grote bos krullen en trekt net zijn luxaflex op. Tot diep in de nacht had hij de grote lamp aan het plafond aan. Hij zal nu wel wakker zijn. Hij wrijft in zijn ogen en rekt zich uit. Een reepje onderbuik piept onder zijn shirt uit. Zijn huis is leeg. Er hangen schilderijen aan de muur, maar verder lijkt het alsof er niets in de kamer staat.
Althans, niet vanaf hier gezien. Fijn, buren begluren!
