Wat een ontzettend leuke collega’s heb ik! Ze bellen me met eng geruis op mijn voicemail, laten me naar de balie beneden lopen, omdat daar zogenaamd iemand voor mij zou staan (ik heb een andere collega laten gaan en natúúrlijk was er niemand, maar ik was wel bang!) en als klap op de vuurpijl kreeg ik een mailtje van neeltjeikhebje@live.nl met daarin een uitgebreide beschrijving van mijn uiterlijk én de vraag tot hoe laat ik werkte. Ik schrok me dood natuurlijk en vreesde voor een aanslag bij het verlaten van mijn kantoor, maar het gegniffel op de redactie was net iets te hard. Leuk hoor, collega’s! In plaats van dat ze je helpen!?
Mijn zoektocht naar Elske vordert gestaag. Ik heb jamemrgenoeg nog geen tijd gehad om haar op school op te zoeken, maar daar zal ik haar moeten vinden. Wat sjonge, wat zijn de mensen aan de balie van de HKU loslippig! Tja, het ging tenslotte ook om een interview in de nieuwste gratis krant van Nederland! Stom hè, dat ik mijn opschrijfboekje in de trein had laten liggen?Elske woont in Den Bosch (maar móet vast ook een adres in Utrecht hebben, want anders mag ze natuurlijk niet meedoen) en ze heeft een prachtig 06-nummer. Wat zal ze de bibbers krijgen van alle anonieme sms’jes die ze gaat krijgen… Verder ga ik vanmiddag Elskes ouders eens bellen. Zij zullen vast ook wel de nodige informatie hebben die mij van pas kan komen…
Jaja Elske Helmich, je dagen zijn geteld… En die van mij? Ik merk nog niks!
